Toppers 2012
Ik zit hier laveloos op de bank te hangen vandaag. Word te oud voor zulke dagen met drank. Zere keel van het meeblèren en misselijk van alle rosé. Met Tineke heb ik de trein van 10.30 uur naar Amsterdam gepakt, die er zo ongeveer 2 uur over deed door werkzaamheden. Moesten over Haarlem en hij stond nog een halfuur stil in Alkmaar. Heerlijk hoor dat openbaar vervoer. Anna was een paar dagen naar België, dus die heeft Patrick in Amsterdam afgezet niet veel later in mijn favoriete lunchtent, Homemade. Weer genoten van mijn broodje carpaccio.
We liepen aardig voor joker in ons blauw/witte kostuum. Ik kan me herinneren van vorig jaar dat half Amsterdam in het wit/goud liep. Maar het was karig dit jaar. Een man liep ons nog achterna en gaf zijn blauwe foute topperbril, die was de avond ervoor al geweest. En op de Albert Cuyp riepen ze van alles: “hee Toppers”. Maar wat werkelijk alles sloeg was een zwangere doos die ik tegenkwam bij de wc op het terras, die vroeg of ik er altijd zo vrolijk bijliep?? Duh…nee (doos) ik moet naar de Toppers (hoezo leef in een andere wereld?!). De kramen hingen trouwens vol met allemaal topperskleding. Hadden we daar ook nog aan kunnen schaffen, maar dan heb je weer minder voorpret. Op de markt meteen nog oorbellen gescoord met indianenveren voor ons volgende avontuur van volgende week. (Songfestival finale in De la Mar theater. Het is te hopen dat Joan Hiawatha doorgaat naar de finale, anders zit ik weer met die veren!).
Deb en Teuntje zochten ons ook nog even op. Deb was donderdag naar de toppers geweest en had nog een drankkaart over. Dus met z’n allen een terrasje gepakt. Teun wilde sojabonen eten?? dus Deb vroeg of we zin hadden om mee te gaan naar Wagamama. Nooit van gehoord, maar het zal wel goed zijn. Nou en dat was het!!! Heerlijk gegeten. Het lijkt binnen een soort van vreetschuur, maar toch niet ongezellig. Allemaal tafels op een rij die uitkijken op een grote open keuken met allemaal koks van allerlei nationaliteiten. En allemaal verse dingen. Gebakken noodles met van alles erdoor gegeten met als bijgerecht groene asperges. Met lekkere wijn erbij. Teun had lol om de zoute sojabonen te doppen. Die likte ze eerst af en wipte dan de bonen eruit. Helemaal leuk als de bonen over tafel wipte. Met geen benul van de tijd zijn we de kant van de tram opgelopen. Helaas,…daar ging de 12 net voor ons neus weg. Dus wachten op de volgende. Ondertussen gezien dat de tijd al aardig begon te dringen. Met de tram naar het Amstelstation en daar wachten op de metro van 20.14 uur. Ja en dan kom je bij de Arena en dan moet je er nog helemaal omheen om naar ingang A te komen en al die trappen op, omdat we helemaal bovenin zaten, ondertussen 20.27 uur. Hijgend en puffend boven aangekomen, meteen nog een drankkaart gescoord bij zo’n mannetje. Die moet je trouwens ook nog zien op te sporen en meteen 6 rose meegenomen bij de bar. Eén voordeel is van zo laat aankomen dat je zo door kan lopen en aan de bar meteen aan de beurt bent, maar het nadeel is dus dat je gefrustreerd aan die bar staat voor je bestelling en begrijpt dat je het begin hebt gemist en dat ze mijn geweldige meezingnummer aan het spelen zijn Y.M.C.A. Dus met de drank en het zweet op het voorhoofd naar onze plaats, die dan overigens wel weer perfect was, want we hadden de laatste drie stoelen aan de trap. Dus geen gehannes om voor iedereen langs te moeten.
Nou, daar zit je dan hijgend en puffend met het zweet op de kop en het begin te hebben gemist. Even dacht ik: “Wat doe ik hier?” maar gelukkig was dat gevoel snel weer weg en hebben we zo goed als de hele avond staan zingen en swingen. Paul de Leeuw was erg leuk als gastoptreden. Glennis daarentegen weer wat minder, maar daar hou ik niet zo van, dat geschreeuw. Paul Turner was ook een feestje, maar die deed maar een nummer. Ging wel helemaal uit z’n potje in z’n zilveren legging! Fantastisch. De Gipsykings vielen me ook niet tegen. De avond vloog weer om. Het is zo 24.00 uur. Om er dan weer uit te komen, is ook wel een onderneming, lopend hutje mutje, schuifelend en naast je een laveloos grietje gearmd om haar vriend omdat ze niet meer kon lopen. Daarbij nog spierwit zien en het gevoel hebben dat ze zo over je schoenen heen gaat kotsen en jij niet weg kan. Is dat wat ze bedoelen met comazuipen??? Buiten zakte ze echt door haar hoeven. Ze was overigens niet de enige hoor; er hing ook nog een vrouw tussen twee mannen in. D’r hoge sleehakken bijna achter zich aan te slepen en glazig naar die mannen zitten kijken, denkend dat ze er nog charmant uitziet. Te genant voor woorden. Of nee,…was dat toch de man die zijn meisje over zijn schouder had gegooid waarbij ze eigenlijk in haar blote kont hing omdat haar iets te korte jurkje naar boven was geschoven??? Dames, dames,….dit kan toch niet.
Michaël en Patrick waren naar de bioscoop en die wachten op ons in de kroeg ernaast. Daar nog een afzakkertje gedaan en een vetje gehaald bij de br King (brr, geef mij maar mc snack). De terugreis ging heel wat sneller dan de treinreis heen met de Captiva en Patrick aan het stuur. Gelukkig maar, want ik was blij dat ik in mijn bed lag.
