Me and Mrs Jones

Vanmorgen er op tijd uit voor de markt. Zo op tijd dat de super om de hoek nog geen eens croissants had. Het zou vandaag minder worden met het weer en heel hard gaan waaien (5 a 6), maar tot mijn grote verbazing was het strak blauw en geen zuchtje wind.
Met de taxi naar de markt gegaan. Het was nog lekker rustig. Geen tas gescoord (ook vergeten en kan nog wel een nieuwe zwarte gebruiken), maar wel een nieuwe  portemonnee en rode chilipepers voor in de knoflookpasta.
Terug zijn we gaan lopen door de Spaanse wijk. Eenmaal weer bij het complex bleek dat weeronline toch gelijk gaat krijgen. Veel wolken en de wind steekt ook z’n kop op. Als het zonnetje er niet bij is en er glijdt zo’n windje langs dan is het net aan hoor, in bikini.

Aangezien het vandaag nog mooi zou zijn en van het weekend het weer minder wordt, hebben we heerlijk in onze tuin geluierd in de zon. Vanmorgen waaiden eerst de croissants zowat van het bord, maar dat werd later gelukkig beter. Het bleef nog wel waaien, maar dat maakte het ook nog wel uit te houden in de zon. Aangezien het zwembad geen optie is, want die is niet verwarmd. Mijn grote teen gaat er nog niet eens in.
De hele dag hadden we gezelschap van huispoes Kees, die we vandaag hebben verblijd met plakjes ham. Gister had ik namelijk een heerlijk blikje gourmet voor hem gekocht, maar dat kwam er na 10 seconden nadat hij het op had allemaal er weer uit. Geen kattenvoer gewend zeker. Maar de ham bleef erin.
Het complex zit voor ‘vrienden voor het leven’ zoals El dat zo mooi zegt. En die hadden de hele dag homomuziek aan, dus mijn dag kon niet meer stuk. Gezellig hoor.
Roseetje erbij, stukje chorizo en toastje kaas, wie doet je wat. Vandaag in Simone van der Vlugt begonnen ‘in mijn dromen’. Leest lekker weg en wil m eigenlijk wel in een keer uitlezen. Maar….eerst maar even pasta maken.

We zouden vroeg naar bed, maar je kent het wel zo’n laatste avond,…van alles nog te doen. En de oppascentrale kwam vanzelf nog even gezellig een bakkie doen en gedag zeggen, dus tegen 23.00 uur ging het licht uit om het om 0.30 uur weer aan te doen. Nou, ik had het gewoon wel aan kunnen laten om gewoon nog mijn tijd nuttig te besteden. Bijvoorbeeld de koffers nog een keer schecken. Dan hadden nu al mijn mini flesjes van de drogist erin gezeten en nog veel belangrijker…een nieuwe mascararoller erin te doen. Ik heb gisteravond zonder ogen bij de Italiaan gegeten!!! En boodschappen gedaan op zoek naar mascara om weer ogen op te kunnen plakken. In Julianadorp had ik Mies eropuit gestuurd. Maar tot op heden dus nog geen mascara en gaan we zo de Spaanse wijk maar even in.
Op Schiphol ging alles heel vlotjes, we waren een van de eerste die incheckte. Weer overgewicht en ze zei er niets van. Waarschijnlijk omdat het vliegtuig niet helemaal vol zat? De handbagage moest ook op de band. Daar had ik snel nog een dik boek van onder mijn arm gestoken en nog wat spul. Had niet zo stiekem hoeven doen dus .
Ik moest wel zonder laarzen het poortje door, want het alarm ging af, maar dat was dan ook het enige. Het aan boord gaan was ook zo gepiept, niet nog een keer alle tassen door de controle. Er waren meer mensen uit Den Helder en Julianadorp en dan nog meer bekenden van andere jaren die we altijd weer tegenkomen. In het vliegtuig zaten we weer als sardientjes opgepropt. Dat werd dus ook niet slapen. Ik kon niet achterover, want achter mij had die gozer ook al zijn benen in zijn nek. Maar we zijn er weer gekomen.
Aangekomen bij Parque Mar kregen we huisje nummer 58 en niet nummer 19 zoals beloofd in ons innige Spaanse mailcontact. Dat gaf geen garantie zei de man achter de balie toen we ons mailtje lieten lezen. We konden vrijdag overstappen naar 41 met 30 euro bijbetaling, maar na even gecheckt te hebben zijn we toch maar blijven zitten. Dat beteke.nt dus dat ik nu heerlijk in het zonnetje op mijn terrasje zit met de huispoes (hij heeft ons snel gevonden) en zon tot een uur of half 4 heb. Na uitgepakt te zijn, hebben we Floor even gedag gezegd en daar een tosti gescoord. En wat eerste boodschappen gedaan. Dat ging ook niet van harte, want de pinautomaat is van zijn vertrouwde plek verdwenen. De andere deed het niet, dus moesten we zoeken. Verderop was ie buiten gebruik, dus na een hele tippel in de warmte (dat is toch even wennen na die temperaturen bij ons) hadden we eindelijk geld.
De bedden bij het zwembad zijn vernieuwd en we hebben ook twee b edjes in privetuin. Daar zijn we een uurtje op gaan liggen, maar het slapen wilde niet lukken. Toch maar naar binnen en even naar bed gegaan. Dat ging iets beter.  Het huisje heeft twee douches en twee toilets. De boel hebben we dus mooi verdeeld. Helaas is de boiler net zo snel leeg als vorig jaar in de studio. Miesschien nog wel eerder. Een beetje lastimo (jammer). De Italiaan 10 meter verder smaakte prima en lekker makkelijk zo’nb eerste dag. Ik dacht wel: wat kijkt die man raar, maar dat was vanzelf omdat ik geen ogen op had . Daarna nog even naar Floor, want de oudjes waren inmiddels ook gearriveerd, die gingen een paar vliegtuigen later. Nog een afzakkertje met ze gedaan en snel te bed. Ik was inmiddels meer dronken van de slaap, dan van de Sangría.
Een nacht met veel oderbrekingen, wc, hormonen en maar weer een brufen voor de binnenbekleding die in een keer los begint te laten toch nog wel aardig geslapen. Even bijgebept met de Hagenezen en de huispoes en dan gaan we nu toch echt maar even op mascarajacht….

Gister vanuit het werk op de trein gestapt. En wat een weertje zeg, niet te geloven!! Op Zuid stapte de rest ook op, dus dat werd nog even zoeken naar elkaar en een plek voor 6 scoren. En dan ben ik vanzelf zo moeilijk omdat ik niet achteruit wil rijden, omdat ik daar zo misselijk van word. Het werd een gezellige boel, het leek wel een picknick. Rosé en plastic bekertjes, bier en blikjes bacardi/cola en zelfs borrelnoten 

Gezelligheid kent geen tijd en we waren dan ook snel in Amsterdam. Nu was het nog de vraag of we nog een snelle hap konden krijgen voordat we naar Carré moesten, maar dan geen vette hap. Op de Zeedijk kwamen we een sushi café tegen, maar helaas daar zat geen hond en plassen mochten we er ook al niet. Doorlopen dus. Een klein Dim Sum tentje werd het. Het kleine wijvie wilde wel snel wat voor ons op tafel zetten voor zes personen en dat heeft ze prima gedaan. Heerlijk gegeten!!!Te betalen en qua tijd ook nog gered. Op de Nieuwmarkt taxi’s gepakt naar Carré.

Een mooi gebouw is het toch!
En ook zo leuk was dat alle terrasjes vol zaten met dat mooie weer en overal was het druk op straat. Een heel verschil met dat gat waar wij wonen. We zaten op het zijbalkon, andere plaatsen waren er niet meer helaas. En een beetje jammer was dat steeds een gedeelte niet in zicht kwam voor ons. De voorstelling was wel oké; er zaten heel leuke stukjes in, maar ook weer wat minder. Maar dat ze creatief en muzikaal zijn, dat is een feit.

21.45 uur was het af, dus snel naar buiten om een tram te scoren terug naar de roze buurt. Dat is dan weer minder gezellig van zo’n trein dat ie al weer om 00.12 uur terug rijdt. Ray wilde nog even naar een bekende die een kroeg runde. Gelukkig was diegene er zelf niet en konden we na één borrel snel weer naar de gezelligheid op nummer 120. Heel wat steegjes met geile mannetjes, kwijlend voor de ramen gezien. Het zal je beroep maar zijn, maar goed.
De gezellige tante achter de bar had dit keer niet zo’n diep decolleté, maar had zich wel weer royaal ondergespoten met gouden glitters. Weer heerlijke meezingnummers, dus je begrijpt…een dik uur is veel te kort en volgende keer toch maar een overnachting. Of heeft er iemand een grote camper die we kunnen lenen?
Flink doorgestapt naar het station, waar vanzelf nog even de muur werd leeggetrokken. Ray, Karin en ik stonden dus in de trein en de rest was nog bij de vettigheid beneden. Ik ben maar weer uitgestapt met het idee dat de creditcard maar moest worden gebruikt voor een hotelletje, omdat we deze gingen missen. Maar net voor de deuren dicht gingen, konden we er gelukkig toch nog inspringen. En daar sta je dan weer om 01.30 op een verlaten Zuid. Geen bus, dus maar weer een taxi. Altijd prettig na een duur avondje uit. De rest ging nog naar de stad, maar dat trok ik toch niet meer. De rit in de trein geeft dan toch een afknapper. Maar al met al een gezellig avondje.

Vrijdag zowaar weer een keer op de fiets naar het werk. Dat was al niet meer gebeurd vanaf april/mei geloof ik, door deze geweldige Hollandse zomer. Niet voor de conditie hoor, maar gewoon om na het werk even het weekend in te luiden.
Michaël kwam ook naar Den Helder op het fietsje en zo gingen we op naar Langsaldieleven. Heerlijk met onze voeten in het zand op een stoeltje tegen het terras. Er was zowat geen mens op het strand en zo ook niet in het paviljoen. Dus genietend van een roseetje naar de honden zitten kijken die achter de bal van hun baasjes aanholden van links naar rechts bij het voetvolleybal.
Het eten hebben we dan weer wel binnen gedaan, omdat het net iets te fris werd. Maar dat mocht de pret niet drukken. Hierna weer op het fietsje door de duinen terug, waar de rosé meteen de benen in zakte en de makreel omhoog kwam. Ik heb er de hele avond nog plezier van gehad van die vis.

Na vorige week bij de gaypride te eindigen in regen, begonnen we nu met regen. Zodra we op de tram stonden te wachten begon het. Buienradar gaf aan dat het een bui was, maar dat was een bui van 15.00 tot een uur of 20.00. Het terrein was een aardige baggerzooi (Ray had toch al vieze schoenen) en evengoed erg druk bezocht door vele paraplus en regenponcho’s.
Aangezien de helft  van  ons erg honger hadden en anders wel honger kregen van het praten over eten zijn we meteen een tafel gaan scoren. Helaas ons favoriete stekkie zat helemaal vol. Dat heb je met regen als iedereen overdekt moet zitten, beetje jammer. Anyhoe, de tafel stond al snel vol met kipkluifjes, grote garnalen, brood met aïoli en rose. Helaas moest Patrick even improviseren, want borrels mogen ze niet schenken op de parade. Dat werd dus de hele cocktailkaart afwerken bij de cocktailbar.
Na de kipkluifjes was Deb ook aangeschoven, met ook Teuntje en Frits nog even, die de tafel weer vulde met oesters en scheermesjes. Ja, je snapt het waarom wij zo graag naar de parade gaan. Hoezo voorstellingen bekijken….???  Het is dus gewoon de hele dag eten en drinken en slap ….. Al vond Deb dat we toch ook nog maar even een rondje moesten doen en een voorstellinkje moesten pakken, want als je toch mensen meeneemt naar de parade die er nog nooit zijn geweest, dan hoort dat er toch ook wel een beetje bij. In ene hadden we dus kaartjes voor de Ashtonbrothers wat aan sommigen voorbij was gegaan, omdat die al weer waren blijven hangen bij de Dim Sum tent. De voorstelling was erg leuk. Gelukkig maar, want dat is ook nog wel eens een gok.
Niemand wilde in de zweef, maar Deb kreeg Anna, moi en uiteindelijk Tineke ook nog in de silent Disco. De heren zaten vanzelf al weer in de cocktailbar. Naar zumba hoeven we dinsdag niet meer, want we hebben ons aardig uitgeleefd. Ook de buikspieren zijn weer getraind, zo gelachen dat we hebben. Na al dat gezweet, nog een afzakkertje in de coctailbar, met vanzelf nog wat nacho’s met dip. De discotaxi was helaas te druk voor ons. Dat werd toch zo zoetjes aan weer naar de tram lopen om de laatste trein te halen, maar niet voordat de snoepkraam nog even werd geplunderd. Daar hebben ze onder andere stroopsoldaatjes, niet bij iedereen bekend. Dat moet je toch geproefd hebben!! En snoepkettingen en schuimblokken vanzelf. Maar dit alles was voor tijdens het reizen. Nu moest er toch eerst nog voor iedereen een portie Dim Sum gehaald worden. (Je gaat tenslotte maar 1 x naar de parade,
). Onder luid gezang op de tram gewacht (je moet toch dat discotaxi-gevoel een beetje hebben tenslotte) en daar stonden we weer op het perron. Daar stond onze trein dan wel, maar we mochten er niet in. En wat ga je doen als je moet wachten….eten spotten!!! Oh ik word niet goed. Waar ze (ja, lees goed ZE, ik dus niet!!) toen allemaal nog mee boven kwamen…...!!!! Kroket, bamischijf, patat. Mensenkinderen!!! Waar laat je het!!
In de trein werden we vermaakt door een stelletje strak staande gozers   uit Anna Paulowna die een vrijgezellige party hebben gehad. Dus we waren er eigenlijk zo. Ik hoop dat Tineke ook nog veilig is aangekomen, want die moest er met dat stelletje uit in AP. Ik zal het zo even checken

[Slideshow]

Nog een paar weken en dan is de Gay Pride weer. Amsterdam, here we come!!!

Het is alweer een tijdje geleden, 1ste pinksterdag zijn we weer met de Bende van 6 op pad geweest. Kijk hieronder naar een impressie van die dag.