Me and Mrs Jones

Mas palomas

Vanmorgen lekker onrustig. Boris weer niets gegeten en lag weer te slapen. Dus nog even naar de overkant gelopen om oma in te lichten. Die zit er maar mooi mee. Die doos van een dierenarts gaan niet gelijk krijgen ben ik bang en dus heb ik maar innig afscheid genomen. Dat werd dus triest instappen bij Peter om 11.00 uur die ons naar Schiphol reed. Pijn in mijn dak van de hormonen en over de andere ellende nog maar niet te spreken. Op Schiphol verliep alles wel volgens plan. Nog even geshopt. Nee,…niet Anna en ik, maar Michaël en Patrick. Mies had z’n oog laten vallen op een aanbieding whisky voor weinig. De drankorgels gingen weer met alcohol het vliegtuig in. Het zal mij benieuwen of de zegel erop blijft tot thuis of dat ie hier al burgemeester wordt gemaakt. Een kwartiertje later vertrokken dan gepland. Zo’n reisje naar de Canarische eilanden kan nog langer duren dan een reis naar de Antillen. Op de heenweg een tussenlanding op Tenerife. We mochten er mooi niet uit. We bleven ook nog langer aan de grond vanwege de paasdrukte. Lekker dan.En ik weet niet wat de piloot heeft gedaan met de eerste landing, volgens mij de druk vergeten te regelen, maar mijn trommelvliezen scheurden zowat. Ik ben nu nog een beetje staffig. Mijn ene oor was al doof, nog steeds van de vakantie, maar nu kan ik twee gehoorapparaten gebruiken. Op Gran Canaria moesten we ook weer wachten op twee mensen met een beschadigde koffer. En we waren als laatste die naar het hotel werden gebracht. Nu zitten we dan ook van God verlaten. Het is een aardig groot hotel. Niet zo gastvriendelijk als Eugenía. Je kreeg je sleutel en er werd een verhaaltje afgeraffeld en over 40 minuten stond er nog wat eten voor ons klaar. Door al dat wachten waren we dus te laat hier. Snel boven de koffer leeggehaald en naar beneden gegaan. Nou dat was me een maaltijd wat er klaar stond. Koude grote soort van kipnugget, brood, sla, komkommer, tomaat. Ik heb het bij twee peren gehouden. Gelukkig had ik kadetten mee in het vliegtuig. Je zal toch niets gegeten hebben zeg! Het was al te laat voor de bar, dus we zijn buiten het hotel even een rondje gaan doen. En zowaar er was nog een kroegje!! En die was nog een krap uurtje open. Hij ging vandaag eerder dicht, hebben wij weer. Er zat buiten een oud verlopen Duits/Oekraïnse Sletlana met een laag poeder op haar gezicht, een doodgeblondeerd bossie touw op haar hoofd en haar tieten vielen zowat uit haar netshirt. Ze was al zo toeter dat ze bijna niet meer op haar naaldhakken kon staan. Wij namen de tafel naast haar en al snel vroeg ze welke taal we spraken. Pfff, daar hadden we beter geen antwoord op kunnen geven; we kwamen niet mee van haar af. Haar man was een blok aan haar been en die was in het hotel en madame ging aan de boemel. Uiteindelijk zat ze mij steeds te aaien en werd mijn hoofd een paar keer tegen die tieten aangedrukt. Ik denk dat ze met ons mee wou, hahaha. Nou, mooi niet. We hebben de rekening betaald en Sletlana bij de barman achtergelaten. Nog even een rondje gedaan, maar veel was er niet te zien. Het bed lag prima en heerlijk geslapen. Het douchen was minder. Ik trek aan de knop om het water uit de douche te krijgen, heb ik de knop in mijn handen. Geen beweging in te krijgen. Daar moest de tang uit het zakmes aan te pas komen, maar hij doet het!! Het ontbijt was megadruk, een kippenhok. Dan weet je weer waarom je nooit een hotel neemt maar een appartement. Maar er lag verder wel voor ieder wat wils. De bedden bij het zwembad zijn ook hier allemaal al bezet. Ik denk dat mensen de wekker zetten om hun handdoekjes erop te leggen, ondanks dat er overal staat dat het niet mag. Morgen doe ik het dus ook maar. De Bedjes die nog wel vrij waren, die hebben de hele morgen geen zon. Toch de handdoek er maar op gegooid en bij de zwembadbar in de zon op het terras gezeten. Heerlijk hoor. Strak blauwe lucht, heerlijke cocktails, sangía’s en (vette) happies. Ook goed vertoeven dus, zolang er geen zon was op ons bedje. Qua zon op het balkon zitten we goed. De heerlijke namiddagzon staat erop en dan nemen we de snelweg met lawaai maar voor lief :-( Je kunt niet alles hebben. Het avondeten was beter dan die koude hap van de eerste avond, maar echt hoteleten. Niet te vergelijken met Turkije zegt Pat. Misschien maar goed ook, dan zijn we minder dik als we terugkomen. De avond hebben we doorgebracht bij het zwembad. Ze doen niet lullig met de borrels hier, draaien lekkere muziek en we zitten buiten!! Je moest wel een jas aan trouwens. Net iets te veel wind, beetje fris. Nog een afzakkertje bij Pat en An op het balkon gedaan en daarna ons bed opgezocht. Ik moet tenslotte vroeg uit bed om bedjes te scoren in de zo

;-)