dagje touren
Dinsdag 4 december
Gister zoveel knoflook gegeten en madame Jeanetjes door de uiensoep en knoflookpasta; ik hoop dat we worden meegenomen door de man van het autoverhuurbedrijf. Maar beter nog,…ik hoop dat de muggen ons niet meer lusten of ter plekke dood neervallen, de hufters.
Na de luie leesdag bij het zwembad en op ons terras gaan we vandaag dus een rondje eiland met een pick-up. Mies blij, eindelijk een pick-up. En dan gaan we natuurlijk ook de geldautomaat drive-in even uitproberen. Nu eerst mezelf nog even fatsoeneren voor zover mogelijk. Permanent make-up zou het beste zijn hier. Want mijn wenkbrauwen smelten er hier zo weer vanaf. En mijn haar verven voor ik wegging had ik ook niet hoeven doen, want het grijs komt er alweer doorheen. De föhn is ook overbodige luxe, want door de warmte en de vocht schieten de krullen in je haar. Dus gewoon, heel elegant een pet op of een haarband eroverheen.
Het begon goed. Nicole kwam al aangelopen dat we niet om 9.30 uur werden opgehaald, maar ongeveer 10.00 uur. Dat werd natúúúrlijk 10.30 uur!!! De dag autohuur schoot al lekker op dus. Er was nog een Belg voor ons. Omdat het al zo laat was had Mies bedacht dat we meteen maar twee dagen de auto moesten huren. Maar toen ik vroeg of we de auto dan donderdag om 12.00 uur in mochten leveren in plaats van 11.00, omdat we dan terug zijn van excursie, ging ze er niet mee akkoord. Ik had meteen de P erin. Dan maar 1 dag, de groeten. Ga niet nog meer betalen voor dat ene uur. Maar goed,…we konden eindelijk op pad. Eerst naar de benzinepomp ja, want je hoeft hem hier niet vol af te leveren. 2/8 zat er nog in en dat moet er ook weer in zitten als je hem terugzet. Toch niet handig?? Of zie ik dat verkeerd. Bij de pomp nog zoveel wachtende voor ons. Dan moet je eerst naar het loket om te betalen, dus zeg maar: “Doe maar voor ….dollar.” En dan zet hij de pomp aan. Hierna toch even met de auto langs de pinmuur omdat het zo grappig is en ok, ook omdat het al weer op was. Snel de spullen bij het huisje opgehaald en op naar Washington Slagbaai natural parc.
Langs de kust over een smalle weg eerst naar het Goto meer gereden. Dat was niet bijzonder. Het landschap was sowieso niet zo bijzonder vond ik. Die hele Slagbaai ook niet bleek later. Het was meer een soort van cactussafari met gratis massage van rug en ingewanden. Zigzaggend tussen de hagedissen door en af en toe een verdwaalde geit. Ik had ook wat meer vogels verwacht, maar dat viel vies tegen. Alleen dan de flamingo’s in het park in twee meertjes of waren het er nou drie. Het leukste van de hele tour was de radio; we hadden heerlijke kerstmuziek, afgewisseld met Salsa. Daar word je toch helemaal blij van! Vlak voor de uitgang (nou ja,…dit was ook nog 7 kilometer hobbels, kuilen, flinke heuvels en steile paadjes naar beneden) nog even wat gegeten aan zee en toen snel eruit.
Via Rincon (oudste plaatsje) en nog een gehucht weer richting Kralendijk. Er lagen twee knoerten van cruiseschepen, dus de markt met lokale souvenirs was er ook. Daar even overheen gewandeld en toen vonden we dat we wel weer lekkere (ijs)koffie hadden verdiend bij de ijssalon, dit keer met een hazelnootgebakje, mmmm. (Dat worden weer bakken met sla als we thuis zijn). Hierna op zoek naar een grote supermarkt. Dat duurde even voor we die vonden. Maar dat maakte alles weer goed toen we binnenkwamen. Gewoon Albert Heijn!! Een mega grote, ik was helemaal gelukkig. Zet de boel maar te koop in Nederland. We kunnen verhuizen.
Vanavond met de auto naar Kralendijk (wat een weelde). Dat wordt hakken aan, dat snap je wel. En uit eten bij Mona Lisa. Het bleek dus niet failliet, maar in het weekend alleen maar gesloten. Dat hoorden we van twee meiden hier. Vanmiddag al even gekeken en de daghap is Lionfish en dat wil Michaël zo graag proberen. Misschien dat de muggen daar bang van worden, want de bol knoflook heeft niet geholpen.
Een heel leuk tentje, de Mona Lisa! En ze hadden precies nog twee porties Lionfish, joehoe! En ik moet zeggen…ik heb heerlijk gegeten! Na het eten nog even een rondje om in het centrum, maar daar viel weinig te beleven. Dus naar huis en op het terras aan de rosé.
