De bank
Waar is de tijd gebleven dat wanneer ik de bank binnenkwam en ze wisten meteen wie ik was. ‘Hallo mevrouw Ponsen.’ En dat was niet omdat ik veel geld had hoor. Ze kenden gewoon hun klanten. De bank anno nu?? Dat kijkt al niet eens als je binnenkomt.
Niemand hoeft tenslotte bijna meer in de bank te zijn. Alles doe je op de computer en trek je uit de muur. Ik weet nog dat er een noodkeet stond met twee balies. Toen moesten ze naar Medemblik bellen waar ik mijn rekening nog had om een fiat te vragen. Dan kregen ze overigens meestal een lekker ding genaamd Patrick aan de lijn die me dan de groetjes deed en zo kon ik met mijn geld weer te stappen met de meiden uit de flat naar Irma la douce bijvoorbeeld.
Vandaag ging ik vanuit het werk dus naar de bank, want ik was vergeten geld over te storten van mijn spaarrekening. Mijn bed komt morgen!! En Siliakus heeft geen pinapparaatje meer mee naar de klant, omdat dat ding het negen van de tien keer niet deed. Dus ik vraag dat mens of zij misschien dat geld van mijn spaar kan halen. Tot zover ging het goed. Legitimatie vroeg ze en die had ik mee. Kijkt ze en zegt dat ik een internetspaarrekening heb. Ik zeg: ‘Ja???’ Nou dan moest ik eerst dat geld overstorten. ‘Dat kan ook hier’, zegt ze. Maar ik heb mijn pas niet mee waarmee ik telebankier. Lekker dan. Dus dat werd toch eerst naar huis. Ik vraag aan haar of ik dan dat bedrag wel uit de muur kan trekken. Dat kon! Maar……..alleen binnen en ze moest eenmalig de pas voor dat bedrag autoriseren, want normaal gesproken mag je maar 1250 euro eraf halen. Dus ik zeg: “Wilt u deze pas dan alvast daarvoor gereed maken? Dan stort ik het op die rekening.”
“En u zegt net dat u uw pas niet bij u heeft!” zegt ze ietwat kribbig. (zucht). Ik zeg haar dat dit niet de pas is waarmee ik bankier, maar dat deze rekening aan die andere hangt. Ook ik werd kribbig, maar ik schoot er niets mee op. Naar huis kon ik om heel snel geld over te maken, waarna Mies met een noodgang net voor sluitingstijd nog het geld heeft kunnen halen.